Herkesin işine geldiği kadar varmışım

Herkesin işine geldiği kadar varmışım,ötesi kımsede yokmuşum.istiyeni güneş gibi ısıtmışım da, bi kendime kara bulutmuşum... gündüzleri hayatla, geceleri kendi yalnızlığımla boğulmuşum. sırtını dönmüş yanımda var bildiklerim,hüznüme sarılıp uyumuşum.dilime sağır olanlardan,yüreğime ağır gelenlerden yorulmuşum. adına dünya demiş sabredişim.
bir parça huzur isterken şu hayatta. bin parçaya bölünüp içinde kaybolmuşum..