Hepimizin
hikayesi birbirine benzer.
Biri geldi, beklemiyorduk zaten. İstemeden sevdik,
aşık olduk. Gezdik, dolaştık. El ele tutuştuk, öpüştük. Uzun
mesajlaşmalar yaşadık. Geç saatlere kadar çenemiz durmadı. Hayaller
kurduk, olmadı. Diledik, tutmadı. İlgi istedik, merak edilmek istedik,
daha çok sevilmek istedik. Olmadı. Sorsalar hakettik, sormadılar yalnız
hissettik. Biz kalplerimizi istemeden kırdık, sorsalar hepimiz masumduk.
Fakat gerçek şu ki; sevdiklerimizi en çok biz, bizi en çok
sevdiklerimiz kırdı.
İşte biz hayatlarımızın ağzına tam böyle s.çtık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder