Temel ile Dursun güzel bir bahar gününde köyün yüksek bir tepesine
çökmüşler, manzaranın keyfini çıkarırken birden Temel'in gözü
ineklerin otladuğu köyün mezarluğuna ilişmiş.
Dursun'a dönmüş ve:
"Ula Dursun! Sen pirgün öleceksun, sonra seni aha şu mezarluğa
gömeceğuz. Orada toprağa karışacaksun. Sonra ot olarak yeniden
büyüyeceksun. Sonra seni su inek yiyecek. Sonra da seni çikaracak. Ben
de onun yanuna gidecegum ve diyecegum ki "Ula Dursun!! Neydiiin ne
oldin?"
Tabi Dursun önce sasırmıs ne diyeceğini. Sonra da Temel! Dönmüş:
"Ula Temel sen de pirgün öleceksun, seni aha su mezarluga gömeceguz.
Orada sen de toprak olacaksun. Sonra ot olarak püyüyeceksun. Sonra
seni su inekler yiyecek. Sonra seni çikaracaklar. Ben de onun yanuna
gidecegum ve diyecegum ki "Ula Temel!! Sen hiç degismeyeceksun!!!"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder